ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Στο μικρό αυτό κείμενο ο συγγραφέας επισημαίνει κάποιες θεμελιώδεις για το επαναστατικό κίνημα αλήθειες οι οποίες, αν και πασιφανείς στο φως της ιστορικής εμπειρίας, συνήθως παραγνωρίζονται από το εργατικό κίνημα, και κυρίως από την επίσημη αριστερά:

Δεν υπάρχει Επανάσταση χωρίς την καταστροφή του Κράτους· η φιλελεύθερη Δημοκρατία και ο Φασισμός δεν είναι παρά εναλλακτικές μορφές του καπιταλιστικού Κράτους, επομένως το να αγωνίζονται οι προλετάριοι υπέρ της μιας μορφής του Κράτους και κατά της άλλης, δεν έχει κανένα νόημα.

Για τον Μπαρώ, ο Φασισμός έχει πεθάνει προ πολλού, όμως η νέμεσή του, ο Αντιφασισμός, εξακολουθεί να ευδοκιμεί αποπροσανατολίζοντας τους προλετάριους από τα αληθινά συμφέροντα και τους σκοπούς τους.