Τα χρόνια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αποδείχθηκαν από τα πιο παραγωγικά στη ζωή του Φρόυντ, και ειδικά το 1915 είναι η χρονιά που έγραψε μερικά από τα πλέον βαθυστόχαστα κείμενά του.
Είναι τα λεγόμενα Μεταψυχολογικά κείμενα του 1915, με τα οποία ο Φρόυντ πραγματοποίησε το παλαιό σχέδιό του να δώσει το όνομα μεταψυχολογία στην ψυχολογία που οδηγεί πέρα από τη συνείδηση και θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της το ασυνείδητο.
Ουσιαστικά ήταν όμως η εισαγωγή ενός νέου τρόπου θεώρησης, μια περιγραφή του συνόλου της ψυχικής λειτουργίας με τρεις νέες συνιστώσες, τη δυναμική, την τοπογραφική και την οικονομική, που ο ίδιος ο Φρόυντ χαρακτήρισε "επιστέγασμα της ψυχαναλυτικής έρευνας".