ΒΑΝΑΥΣΟΤΗΤΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Σε αντίθεση με την κυριαρχία ενός αστυνομικού και ελεγκτικού μοντέλου ζωής που συνόδευσε την κατάρρευση του πλανητικού διπολισμού του 1989, οι κοινωνίες του σήμερα μοιάζουν να παίρνουν έναν εμπόλεμο χαρακτήρα.

Οι πολίτες που συμπεριφέρονταν ως ιδιώτες-καταναλωτές, σήμερα μοιάζουν περισσότερο με στρατιώτες. Οι άλλοτε λάτρεις της ιδιωτικής ελευθερίας στρέφουν τώρα το βλέμμα και τις προσδοκίες τους στις πιο σκληρές μορφές της πολιτικής εξουσίας και του Κράτους.

Με σχεδόν «φυσικό τρόπο» δέχονται τη μείωση των ατομικών και συλλογικών τους ελευθεριών. Οι πόλεμοι της Νέας Τάξης ήταν η σκληρή και ένοπλη πτυχή του νεοφιλελεύθερου θριάμβου. Ήταν οι πόλεμοι που επισφράγιζαν την αγοραία λογική. Οι πόλεμοι του σήμερα είναι αρκετά διαφορετικοί: βασίζονται στην ιδεολογία της ασφάλειας και στο συναίσθημα του φόβου, ανυψώνουν το Κράτος σε απόλυτο προστάτη και χωρίζουν ξανά τον κόσμο.

Από τη μία οι απειλούμενοι, από την άλλη οι απειλητικοί. Τέλος, η ίδια η πολιτική, που εδώ και δεκαετίες έμοιαζε να συρρικνώνεται σε ζητήματα διαχείρισης, ασκείται και πάλι με τρόπο ανταγωνιστικό από τους στρατούς, τα κράτη και τις μάζες. Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που γεμίζει βία, μια βία συχνά ανεξήγητη, ιδιωτική και ενίοτε βάναυση.