Το κείμενο αυτό του μεγάλου Γάλλου φωτογράφου Henri Cartier-Bresson (γεν. 1908), που έβαλε τη σφραγίδα του στη φωτογραφική τέχνη του 20ού αιώνα, γράφτηκε το 1952, και συνοψίζει τις αποφασιστικές στιγμές στην πορεία του, και εκθέτει τις απόψεις του για το φωτογραφικό ρεπορτά, στο οποίο αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του: για το θέμα και τη σύνθεση μιας φωτογραφίας, για την τεχνική, αλλά και για τη σχέση με τους πελάτες.

Σαράντα χρόνια μετά, αγέραστος ο Cartier-Bresson, συνεχίζει να θέτει ερωτήματα για τη φωτογραφική τέχνη και για τη σχέση της με το σχέδιο : "Η φωτογραφία είναι για μένα η αυθόρμητη παρόρμηση μιας αέναης οπτικής εγρήγορσης που συλλαμβάνει τη στιγμή και την αιωνιότητά της", λέει. "...είναι μια άμεση πράξη. Το σχέδιο είναι στοχασμός".