ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΙΑΣ ΚΡΙΣΙΜΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Οι αναλύσεις που παρουσιάζονται σ' αυτόν τον τόμο προβάλλουν δύο βασικές υποθέσεις εργασίας. Στο επίπεδο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, το «σύνδρομο της εννοιολογικής αδράνειας» και η ανάγκη προσαρμογής της εικόνας της χώρας μας στις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες εμφανίζεται επανειλημμένα.

«Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε (εμείς και οι ξένοι, ιδίως οι δυτικοί μας εταίροι) ότι η Ελλάδα είναι πλέον μια εδραιωμένη δημοκρατία μια αναπτυγμένη οικονομία και μια προνομιούχος χώρα, τόσο πιο αποτελεσματικά θα ασκήσουμε την εξωτερική μας πολιτική με βάση τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά μας και όχι συναισθηματικές ή αυτοκαταστροφικές φαντασιώσεις» σημειώνει πολύ εύστοχα ο καθηγητής Θ. Κουλουμπής.

Επίσης η ανάγκη ενός ρυθμιστικού ρόλου που συνεπάγεται συλλογικές ευθύνες και υποχρεώσεις των ισχυρών χωρών και οντοτήτων του πλανήτη, είναι μια δεύτερη εξίσου σημαντική υπόθεση εργασίας που εμφανίζεται συχνά στα κείμενα αυτού του βιβλίου.

Όσο για τη χώρα μας, «είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι ως αναπόσπαστο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε περάσει το κατώφλι της ένταξής μας στη λέσχη των ισχυρών του πλανήτη. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να παίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή και να αποφεύγει τη μοίρα του διαδίκου», καταλήγει ο καθηγητής Θ. Κουλουμπής.