ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Πώς θα ήταν δυνατό να ορίσει κανείς την τρομοκρατία; Μπορούν να προσδιοριστούν τα αίτιά της; Μπορεί να οριστεί ως μοναδικό "όπλο" των αδυνάτων; Είναι συνέπεια της ανισότητας και της αδικίας, που διαιρεί τον κόσμο σε πλούσιο και φτωχό; Συνδέεται με τους αγώνες κινημάτων και οργανώσεων για τη διεκδίκηση αυτονόητων δικαιωμάτων;

Εκφράζει σε γενικότερο επίπεδο πολιτικά και διπλωματικά αδιέξοδα; Συνδέεται με τις επιδιώξεις κέντρων αποφάσεων και συμφερόντων; Μπορεί η σύγχρονη τρομοκρατία να αποτελέσει φορέα των επιταγών τής παγκοσμιοποίησης; Μπορεί ο φανατισμός να γίνει το "όπιο" του σύγχρονου τρομοκράτη και να τον μετατρέψει σε πειθήνιο όργανο συμφερόντων, μετατρέποντάς τον σε θανατηφόρο όπλο κατά αθώων πολιτών;

Τι συμβαίνει όταν συγκεκριμένες ανταρτικές ομάδες (π.χ. Ταλιμπάν) χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση συμφερόντων μιας υπερδύναμης και στη συνέχεια οι δρομολογημένες εξελίξεις τούς στρέφουν εναντίον της;