Ο Γιάροσλαβ Σάιφρτ, ο Τσέχος ποιητής που τιμήθηκε το 1984 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ανθολογείται, μεταφράζεται και σχολιάζεται από τον πολυσχιδή Κάρολο Τσίζεκ.

Σύμβολο της ελευθερίας της έκφρασης θεωρείται ο Σάιφρτ (1901-1986) στη χώρα του. Ο Κάρολος Τσίζεκ αποκαλύπτει την προσωπικότητα και το ταλέντο μιας μεγάλης μορφής των γραμμάτων που είναι εν πολλοίς άγνωστη στην Ελλάδα και μαζί δίνει όλο τον παλμό της κοινωνικής και πνευματικής ζωής στην Πράγα του Σάιφρτ.

Σε νεαρή ηλικία, ο Σάιφρτ ήταν οπαδός του σοσιαλισμού και δούλεψε ως δημοσιογράφος για το κομμουνιστικό κόμμα. Ήταν όμως πάντα ανοιχτός σε ξένα ρεύματα και σταδιακά η στάση του έγινε όλο και πιο κριτική προς το καθεστώς από το οποίο και κατηγορήθηκε για υπέρμετρο υποκειμενισμό. Ο Σάιφρτ γράφει για την Πράγα και την εθνική κληρονομιά της πατρίδας του όπως και για το προσωπικό βάσανο του ποιητή. Η δημοτικότητα του οφείλεται αφενός στο ότι προσέδωσε σύγχρονη χάρη και τελειότητα στο παραδοσιακό ποίημα-τραγούδι και αφετέρου δημιούργησε μια δική του ποιητική γλώσσα. Παράλληλα, ο Σάιφρτ έδειξε ότι η ποίηση μπορεί να εξυψώσει ακόμα και τα πιο ταπεινά θέματα, κάνοντας τα αντάξια της, και να γίνει ο μαγικός καθρέφτης της ζωής.