Η Ρομάνς της μοδίστρας είναι η καινούργια ποιητική συλλογή του Μάνου Λουκάκη, ή καλύτερα, όπως ο ίδιος θα προτιμούσε, ο νέος «κύκλος ποιημάτων» του. Έχουν προηγηθεί οι κύκλοι Ζήτω το Ξενοδοχείον της Μεγάλης Βρετανίας (1989), Σαν τη Μαρία το πρωί (1998) και Παλάμη ωχρού μελισσοκόμου (2000).

Στη Ρομάνς ο ποιητής τριγυρίζει τους τόπους, το χρόνο, τη μοναξιά, τη συντροφιά, τις αγάπες, τα βλέμματα, το λιμάνι, το μπαρ, τα ακούσματα του ρεμπέτικου, τις συνομιλίες, τις σιωπές, την εμμονή των προσώπων και των πραγμάτων και το ανέφικτο κάθε λήθης. Πρόκειται για μια θερμή βόλτα στη μνήμη και στην επιθυμία, όπου ο προσωπικός τόνος κορυφώνεται σε τόνο υπαρξιακό, έτσι καθώς κινείται πάνω στο αβέβαιο σύνορο ζωής, θανάτου και όλων όσα απομένουν από την περιπέτεια της ζωής.

Ένα υπεράνθρωπα ανθρώπινο δράμα χαραγμένο στίχο στίχο με τα αποτυπώματα του χαρακτηριστικού και ιδιότυπου λυρισμού του Μάνου Λουκάκη. Λεπτά επεξεργασμένος ποιητικός λόγος δίχως λεξιθηρία και εκζήτηση. Τα πέλματα τα υποδήματα οι ανηφοριές τα βήματα Όψεις συγκεχυμένες του εκπληρωμένου σου αοράτου, Το μπαρ, Τα πορτοκάλια, Το όρυγμα, Της γυναικός το βλέμμα σε αθωώνει, Μη ρωτάς, Θα έχεις να λες Πως στις χαρές δεν ξέφτισε Ό,τι πονάει.