Μελέτη για τον γνωστό αλλά παραγνωρισμένο και συκοφαντημένο πολιτισμό της Πιάτσας -εντοπισμός της παράδοσής της και των τρόπων δημιουργίας της μέσα στα κέντρα αρχειοποίησης και διάδοσης του πολιτισμού αυτού, στα κέντρα του λαϊκού πολιτισμού της ελληνικής πόλης, στο Παζάρι, στο Καφενείο, στην Ταβέρνα, στην Αλάνα, στο Θέατρο Σκιών, στο σαλόνι της καφετζούς, και στις νεότερες μορφές τους (Λέσχη, Μπουζούκια, Επιθεώρηση, Σινεμά κ.λπ.)-που χρησιμοποιεί τις μεθόδους της μοντέρνας κοινωνικής ανθρωπολογίας.