Μετά την ποιητική συλλογή Το νερό (2002, Κρατικό Βραβείο Ποίησης), ο Μανόλης Πρατικάκης επανέρχεται με την ποιητική του σύνθεση Ο μεγάλος ξενώνας. Το έργο, το οποίο ανοίγει διάλογο με άλλα πνευματικά κείμενα και ρεύματα, παλιά και σύγχρονα, χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: Οι έξοδοι, Πορεία στην έρημο, Ο ξενώνας, Η νέα Βαβέλ, Προς την έκλειψη των αντικειμένων.

Εδώ ο ποιητής, ανανεώνοντας όσο ποτέ πριν, τα εκφραστικά του μέσα, με γλώσσα εντελώς σύγχρονη, κοφτή, αιχμηρή, σαρκαστική και με ιδιαίτερη ακρίβεια, καταγράφει τον σύγχρονο κόσμο στην ολότητά του, τις προοπτικές και τους εφιάλτες του. Αποτυπώνει κλιμακωτά, σε επάλληλους κύκλους, το σύγχρονο χάος και μέσα σ' αυτό φωτίζει το πανικόβλητο νεωτερικό ον το οποίο έχοντας χάσει την αυτενέργειά του από την κυριαρχία του μηχανοκίνητου πολιτισμού μας γίνεται παθητικό ενεργούμενο της ιστορίας.