Με δεδομένο ότι στις σημερινές συνθήκες άτομα και οργανισμοί είναι αναγκασμένοι να ζουν σε ένα περιβάλλον αβέβαιο και πολύπλοκο, είναι πραγματικά δύσκολο να προβλέψει κανείς τις μεταβολές που μπορούν να υπάρξουν ακόμη και σε ένα βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, ώστε να ενισχύσουν ό,τι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «επιβιωτική μάθηση». Πράγματι, η επιτυχία αλλά και η επιβίωσή τους εξαρτάται από την επιτυχημένη διαχείριση του συνόλου της γνώσης που προκύπτει από αυτές τις πληροφορίες.

Με αυτή τη συλλογιστική, πρόκειται για οργανισμούς (ανάμεσά τους και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα) που βασίζονται στη διαχείριση της γνώσης και παρουσιάζουν μεταξύ τους ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, όπως ότι: