Η Σουζάν, Παριζιάνα από τη γέννησή της, καταφεύγει στην επαρχία για να ξεχάσει το θάνατο του άντρα της. Η τύχη το φέρνει να γνωρίσει τον Μαρσελέν, έναν άντρα της υπαίθρου, έναν κτηνοτρόφο ήρεμο και πολύ κοντά στη γη και στα πλάσματά της. Μετά από κάποιες συναντήσεις, ο πόθος τους γίνεται πάθος, αλλά είναι πολύ δύσκολο να ζήσουν αυτή την αγάπη: ο Μαρσελέν είναι παντρεμένος και η γυναίκα του, προειδοποιημένη από τους γείτονες πως υπάρχει «άλλη γυναίκα», του κάνει τρομερές σκηνές.

Ο Μαρσελέν δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη γη και τις ρίζες του για χάρη της Σουζάν χωρίς ν' αυτοκαταστραφεί. Κι όμως την αγαπάει όπως δεν έχει ξαναγαπήσει ποτέ· έτσι της λέει. Η Σουζάν υποφέρει, παίρνει τη στάση του για ανανδρία. Αγανακτεί, αλλά μαθαίνει να ξεχωρίζει αυτούς τους κώδικες, τα κρυφά μηνύματα, τις βιαιότητες.

Ένιωσε ότι πίσω από τους αιωνόβιους τοίχους ξέρει να ζει τον έρωτα όπως κι όλα τ' άλλα, μέσα στην υπομονή και στην αργή ευτυχία της ωρίμανσης.