«Είμαι η Τζίνα, το κορίτσι της Φεζ. Η σύλληψη μου έγινε τη Μοιραία Νύχτα, τη νύχτα δίχως έρωτα. Είμαι ο καρπός αυτής της παραβίασης του χρόνου, που μου έδωσε μια μοίρα, μια μοίρα που αλλιώς ποτέ δε θα γινόταν η δική μου.

'Ανοιξα τα μάτια σ' ένα σπίτι που πλημμύριζε φως, καθώς δεν είχε οροφή. 'Ελεγαν ότι ήμουν ευαίσθητη και ότι φερόμουν σαν ψυχασθενής. 'Ωρες ολόκληρες κοίταζα τα σύννεφα και προσπαθούσα να φανταστώ μορφές που μου άπλωναν το χέρι και με καλούσαν να πάω κοντά τους. Πίστευα πως μπορούσα να ταξιδέψω στα σύννεφα. 'Εκλεινα τα μάτια και έφευγα...»

Τρεις μαγικοί τόποι, τρεις μαροκινές πόλεις, αποτελούν το σκηνικό αυτής της ιστορίας: η Φεζ της δεκαετίας του σαράντα, η Ταγγέρη δέκα χρόνια αργότερα και η Σαουέν τού σήμερα. Μέσα σ'αυτό το πλαίσιο ο Ταχάρ Μπεν Τζελούν ασχολείται με τα αγαπημένα του θέματα: τον ερωτισμό, την άγρια πάλη αντρών και γυναικών, το πάθος για την ελευθερία, την αγάπη για την πατρίδα του.