«Αν μολονότι πέρασαν τόσα χρόνια από την ημέρα που έκλεισα το ημερολόγιο τούτο, τόσα όσα και αυτά ακόμα τα υπουργεία Εξωτερικών πολλών κρατών θεωρούν παραπάνω από αρκετά για να ξεκλειδώσουν τα αρχεία και των πιο απόρρητων εγγράφων -χρειάσθηκε να υπερνικήσω πολλούς δισταγμούς, για να φθάσω στην απόφαση να το παραδώσω στη δημοσιότητα, ο μόνος λόγος των δισταγμών μου συνδέεται μ' ένα από τα κύρια γνωρίσματα του ημερολογίου μου. Ένα ημερολόγιο, ως άμεσος καθρέφτης των σκέψεων, αισθημάτων και προθέσεων του συντάκτη του, μπορεί να μην αποδίδει πάντοτε πιστά όσα σκέπτεται και αισθάνεται.

Ο αναγνώστης του δικού μου ημερολογίου θα διαπιστώσει ότι η έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων μου, των ψυχικών μου αντιδράσεων σε ορισμένα γεγονότα ή σε πράξεις άλλων προσώπων, είναι τόσο αυθόρμητη, συχνά μάλιστα τόσο βίαιη και σχεδόν αλόγιστα ανεπιφύλακτη, ώστε μπορεί το γνώρισμα αυτό να θεωρηθεί σαν ένδειξη ή και απόδειξη ότι ο καθρέφτης είναι εδώ στον ανώτατο δυνατό βαθμό πιστός.»