Φιλανδία, λίγο μετά τον πόλεμο. Οσο κι αν το ήθελαν, κανένας ποτέ δεν μπόρεσε να μάθει γιατί αυτός ο άνθρωπος έφυγε από τον τόπο του. Εκεί στο χιονισμένο χωριό του Βορρά, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Θα έλεγε κανείς πως τα κατάφερε. Ως και ο έρωτας ήρθε να τον ζεστάνει. Ηταν όμως τόσο διαφορετικός!

Ξεχώριζε από μακριά και η συμπεριφορά του τάραζε την ηρεμία του μικρόκοσμου της περιοχής. Αυτός ήθελε να μοιραστεί πολλά μαζί τους. Τις χαρές, τις λύπες, τον ενθουσιασμό του. Εκείνοι έπαιρναν από αυτόν ότι τους βόλευε. Για τα άλλα -τα ανθρώπινα- τον άφηναν στην μοναξιά του. Μέχρι που τον απομόνωσαν. Κι έφτασε πέρα από τα όρια. Τότε, η δυνατή φωνή, το παράπονό του, έγινε ουρλιαχτό. Ομως και πάλι κανείς δεν ήθελε να τον ακούσει.

Ενας μύθος για το φόβο που προκαλεί η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Μία αλληγορία για την αυτοκρατορία των μετρίων και τη χαμένη αθωότητα. Ενα βιβλίο αλησμόνητο.