«Οι γυναίκες είναι επικίνδυνες όταν είναι ερωτευμένες», έλεγε ο Μπρούνο. Κι έτσι, απέφευγε όσες τον ερωτεύονταν. Ώσπου γνώρισε τη Στεφανί... Όταν βράδιασε ο Μπρούνο Βάις πήγε να δει τη Στέφανι. Τη βρήκε καθισμένη σε μια πολυθρόνα, με το βλέμμα χαμηλά και ένα ελαφρό τρέμουλο στα χείλη. Δε θα σε παντρευτώ, του είπε ξαφνικά εκείνη με φωνή άχρωμη. Μπορείς όμως να με πάρεις, αν το θέλεις. Την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στο δωμάτιο των γονιών της. Η Στέφανι πάλεψε να του ξεφύγει, για να μην μπει στο δωμάτιο εκείνο που μύριζε θάνατο και ξεραμένο αίμα, αλλά εκείνος ήταν πιο δυνατός. Έπειτα, τον περίμενε τόσα χρόνια... Χρόνια χαμένα.