Ανάμεσα στα ζώα και τον άνθρωπο υπάρχουν σημαντικές διαφορές, αλλά όχι χάσμα. Τα ζώα αισθάνονται, μαθαίνουν, επικοινωνούν, συνεργάζονται, ανταγωνίζονται, ερωτοτροπούν, αμύνονται ή επιτίθενται με ποικίλους τρόπους, που άλλοτε συγκλίνουν και άλλοτε αποκλίνουν από τη δική μας συμπεριφορά, αλλά δεν είναι ποτέ τόσο ξένοι ώστε να μας αφήνουν αδιάφορους ή να προκαλούν απλώς την περιέργεια ενός ψυχρού παρατηρητή.

Ουσιαστικά, πρόκειται πάντα για λύσεις που δίνει ή προσπαθεί να δώσει η ζωή στα προβλήματα του περιβάλλοντος και των περιστάσεων, και τα προβλήματα αυτά, σε τελική ανάλυση, είναι κοινά.

Η μελέτη, λοιπόν, της συμπεριφοράς των ζώων δεν αποσκοπεί σε μια στείρα «εγκυκλοπαιδική γνώση», αλλά στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας: η συμπεριφορά μας φανερώνει το πραγματικό περιεχόμενό της μόνο όταν τη βλέπουμε στην προοπτική του σύμπαντος, και μάλιστα του έμβιου σύμπαντος.