Όλοι μας γνωρίζουμε τους Μπάρτλεμπυ, τους ανθρώπους που με τη στάση τους υιοθετούν μια βαθιά άρνηση του κόσμου. Παίρνουν το όνομά τους από τον γραφιά Μπάρτλεμπυ, εκείνον τον υπάλληλο του διηγήματος του Χέρμαν Μέλβιλ ο οποίος, όταν του ανέθεταν μια δουλειά ή του ζητούσαν να διηγηθεί κάτι από τη ζωή του, απαντούσε: "Θα προτιμούσα να μην το κάνω".

Ο αφηγητής του βιβλίου του Βίλα Μάτας γράφει ένα ημερολόγιο που είναι συγχρόνως και μια αναφορά στους συγγραφείς εκείνους οι οποίοι σταμάτησαν να γράφουν (τον Ρεμπό, τον Σάλιντζερ, τον Ρούφο κ.ά.), προτιμώντας τη δύναμη και την απόγνωση της σιωπής. Τα ερωτήματα που θα τον κατακλύσουν είναι τα ερωτήματα που όλοι μας, σε κάποια φάση της ζωής μας, καλούμαστε να απαντήσουμε με ένα ναι ή ένα όχι.