Πιστός στον όρκο εκδίκησης που έδωσε στον πατέρα του Αμίλκα, ο Αννίβας Βάρκας αποφασίζει να επιτεθεί στους Ρωμαίους στο ίδιο το έδαφός τους. Το 218 π.Χ., επικεφαλής μιας ετερόκλητης στρατιάς που αποτελείται από Καρχηδόνιους πολεμιστές, Νουμίδες ιππείς, Βαλεάριους σφενδονιστές, Γαλάτες και Ίβηρες μισθοφόρους, ο νεαρός στρατηγός εγκαταλείπει την καρχηδονιακή Ισπανία με 100.000 περίπου άντρες, διασχίζει τα Πυρηναία, περνά τον Ροδανό ποταμό, ανεβαίνει στις Αλπεις και αντιμετωπίζει τις ρωμαϊκές λεγεώνες στον Τρεβία και στις Κάννες.

Κερδίζοντας τη μία μάχη μετά την άλλη, θα βρεθεί σύντομα κάτω από τα τείχη της Ρώμης, της περήφανης αυτής πόλης με τους εφτά λόφους. Εκεί ένας τρομερός αντίπαλος ορθώνεται απέναντί του: ο Σκιπίων, ο λαμπρός Ρωμαίος στρατηγός. Ανάμεσα στους δύο άντρες, που σέβονται και θαυμάζουν ο ένας τον άλλον, η σύγκρουση θα είναι ανελέητη.