Αγάπη είναι να μη χρειάζεται ποτέ να λες συγνώμη... Εκείνος είναι ο Όλιβερ Μπάρετ Δ', πάμπλουτος, εξαιρετικός αθλητής και γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό: τον περιμένει η καταξίωση ενός πτυχίου Νομικής από το Χάρβαρντ και εξασφαλισμένη σταδιοδρομία.

Εκείνη είναι η Τζένιφερ Καβιλέρι, ευφυέστατη, ετοιμόλογη και πανέμορφη φοιτήτρια Μουσικής στο Ράντκλιφ, με ρίζες στην εργατική τάξη.
Αντίθετοι σχεδόν από κάθε άποψη, ο Όλιβερ και η Τζένι έλκονται από την πρώτη στιγμή, καθώς είναι γραφτό να μοιραστούν μια αγάπη που θα ξεπεράσει όλα τα εμπόδια... και θα τελειώσει σύντομα.
Μια αγάπη που θα κλείσετε στην καρδιά σας και θα τη φυλάξετε εκεί για πάντα.

«Η Τζένι ήταν πολύ έξυπνη κι όσο περισσότερο τη γνώριζα τόσο φοβόμουν ότι θα γελούσε με τον τρόπο που θα την προσέγγιζα, έναν τρόπο που ως τότε θεωρούσα πολύ επιδέξιο, πολύ σβέλτο και ρομαντικό, με δυο λόγια ακαταμάχητο. Ναι, έτρεμα την απόρριψη. Και φοβόμουν ότι θα με δεχόταν για τους λάθος λόγους. Αυτό που πολεμάω τόση ώρα να πω είναι ότι ένιωθα διαφορετικά για την Τζένιφερ και δεν ήξερα πώς να την προσεγγίσω, ούτε καν ποιον θα μπορούσα να συμβουλευτώ σχετικά. ('Εμένα έπρεπε να συμβουλευτείς'', θα μου έλεγε αργότερα.) Το μόνο που ήξερα ήταν το πώς αισθανόμουν. Για εκείνη. Για την ύπαρξή της ολόκληρη».