«Γεννήθηκα το 1940 σ' ένα χαρέμι στη Φεζ, στο Μαρόκο...» Έτσι αρχίζει η Φατίμα Μερνίσι την εξωτική και παραστατική περιγραφή των παιδικών της χρόνων πίσω από τις σιδερένιες πύλες ενός χαρεμιού της πόλης. Στο Όνειρα Φυγής, η Μερνίσι πλέκει τις δικές της αναμνήσεις με τα όνειρα και τις αναμνήσεις των γυναικών που την περιέβαλλαν στην αυλή της νεότητάς της - γυναίκες οι οποίες, αποκομμένες από τον έξω κόσμο, τον έπλαθαν με τα μάτια της φαντασίας τους.

Τα Όνειρα Φυγής είναι η προκλητική ιστορία ενός κοριτσιού που έρχεται αντιμέτωπο με τα μυστήρια του χρόνου και του τόπου, του γένους και του φύλου στο μουσουλμανικό κόσμο.