Η ηρωίδα του βιβλίου είναι δασκάλα σε ένα χωριό της Βοσνίας. Ζει στο δικό της σπίτι, είναι είκοσι εννιά χρονών, έξυπνη, όμορφη και βιώνει την καθημερινότητά της. Μέχρι που μια ανοιξιάτικη μέρα ένας νεαρός στρατιώτης εισβάλλει στο διαμέρισμά της και ανατρέπει τη ζωή της. Καθώς ο ουρανός γίνεται μαύρος από τους βομβαρδισμούς, η ηρωίδα εισέρχεται σε έναν καινούργιο κόσμο όπου η ειρήνη απουσιάζει και αντί για σπίτια υπάρχουν μόνο στρατόπεδα· στρατόπεδα υποδοχής, διερχομένων, καταναγκαστικών έργων, εκτελέσεων.

Με ευαισθησία αλλά κα με άτεγκτη εμμονή στη λεπτομέρεια, η Σβαβένκα Ντράκουλιτς καταγράφει τον αγώνα μιας γυναίκας να διατηρήσει την ανθρωπιά και την ελπίδα μέσα στην τραγωδία και την ερήμωση τους γιουγκοσλαβικού πολέμου.