Ο άνθρωπος θεωρεί πολλά πράγματα σαν δεδομένα: λόγου χάρη, ότι διαθέτει ένα σώμα που έχει εσωτερικό και εξωτερικό, ότι ξεκίνησε με τη γέννηση του και ότι τελειώνει βιολογικά με το θάνατο του, ότι κατέχει μία θέση στο χρόνο, ότι υφίσταται σαν συνεχές ον από τον έναν ως τον άλλον τόπο κι από τη μία ως την άλλη στιγμή.

Το συνηθισμένο άτομο δε διαλογίζεται γι' αυτά τα βασικά στοιχεία του είναι του, θεωρεί τον τρόπο του να βιώνει τον εαυτό του και τους άλλους σαν "αληθινό". Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι δεν τον θεωρούν. Ονομάζεται συχνά σχιζοειδείς. Ακόμα περισσότερο, ο σχιζοφρενής δεν θεωρεί δεδομένο το άτομο του (και τα άλλα άτομα) σαν να είναι επαρκώς ενσαρκωμένο, ζωντανό, πραγματικό, ουσιαστικό και συνεχές ον, που βρίσκεται σ' ένα χώρο μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σ' ένα διαφορετικό χώρο μια διαφορετική χρονική στιγμή, παραμένοντας συνέχεια το "ίδιο". Με την αίσθηση ότι ο εαυτός του είναι το ενεργητικό υποκείμενο των ίδιων των πράξεων του και όχι ρομπότ, μηχανή, πράγμα, στερείται επίσης την αίσθηση ότι είναι ο δημιουργός των αντιλήψεων του και αισθάνετται ότι κάποιος άλλος χρησιμοποιεί τα μάτια του, τα αυτιά του κτλ.