Η μυθική ενότητα Μινώταυρος και Λαβύρινθος περικλείει μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και σύνθετες πτυχές της ελληνικής και όχι μόνο μυθικής σκέψης. Πρόκειται για πλοκή αφηγήσεων που έχει διασχίσει, τουλάχιστον απ' όσο ξέρουμε, περισσότερο από τέσσερις χιλιάδες χρόνια πολιτισμού και επιβιώνει ως τις μέρες μας μέσα από διαρκώς εμπλουτισμένες ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Ο Μινώταυρος δεν ήταν κανένα τρομακτικό τέρας. ΄Ηταν ο Μύστης "Θεάνθρωπος". Ο Λαβύρινθος ήταν το χοροστάσιο της "Θεονύμφης" Αριάδνης, αλλά και ένα κτίριο ή σπήλαιο μέσα στο οποίο τελούνταν Μυήσεις με πολλά και δύσκολα μυητικά στάδια από τα οποία έπρεπε να διέλθει νικητής και τροπαιούχος ο Μύστης.

Ο συγγραφέας από τη μελέτη των πηγών και των παραδόσεων που αναφέρονται στις τελετουργίες που γίνονταν στις αρχαίες μυήσεις, διεισδύει στα άδυτα των Λαβυρίνθων και αποκαλύπτει ανάγλυφα τη λαβυρινθική ιερουργία οι προεκτάσεις της οποίας απλώθηκαν στα πέρατα της οικουμένης και μπόλιασαν την τέχνη, τη λογοτεχνία, τη λαογραφία και τη θρησκεία μηδέ του Χριστιανισμού εξαιρουμένου, η συμβολική του οποίου υιοθέτησε το Λαβύρινθο δίνοντάς του όμως έννοια φιλοσοφική.