...άκουγα τα απαρηγόρητα νιαουρίσματα που έρχονταν από την κουζίνα. Ο Σιμενόν μού έδειξε το δρόμο και τον ακολούθησα ως τη γωνία, όπου βρίσκονταν κουλουριασμένα επτά γατάκια.
«Τι σημαίνει αυτό;» ρώτησα.
«Είναι παιδιά μου, Ερέδια. Γεννήθηκαν πριν από μία εβδομάδα.»
«Δηλαδή, τώρα είσαι ανύπαντρος πατέρας;»
«Είμαστε!»
«Είμαστε;»
«Δεν θυμάσαι που σου μίλησα για μια Γκαγέτα που κυκλοφορούσε στις στέγες;»
«Η χοντρή γάτα που έχουν οι συγγραφείς στον τρίτο.»
«Ναι. Η αναθεματισμένη παράτησε τα μικρά της πεταμένα.»
«Να πάρει η οργή, Σιμενόν! Η απελευθέρωση της γυναίκας έχει φτάσει στα άκρα» είπα κι άνοιξα το ψυγείο να βγάλω ένα κουτί γάλα.