ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΣΙΑ ΜΕ ΤΡΕΝΟ

Το Όριεντ Εξπρές. Το Νυχτερινό για τη Μέσεντ στο βορειοανατολικό Ιράν. Το Χρυσό Βέλος για την Κουάλα Λουμπούρ. Ο «Πολικός Αστέρας» για την Σινγκαπούρη. Το Υπερ-εξπρές Χικάρι («Ηλιαχτίδα») για το Κιότο. Ο Υπερσιβηρικός.

Τρένα μεγάλα και άνετα, βιαστικά εξπρές, αργά και εκνευριστικά τοπικά τρένα. Ο Αμερικανός συγγραφέας Πολ Θέροου ξεκινάει από το σταθμό Βικτόρια του Λονδίνου με προορισμό την Ασία. Για τέσσερις μήνες αλλάζει συρμούς, βαγόνια, κουκέτες, τοπία, σ’ ένα γοητευτικό παζάρι φυγής και αναζήτησης. Κάποιοι από τους σταθμούς του ταξιδιού του: Ιράν, Τουρκία, Πακιστάν, Ινδία, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Βιετνάμ, Ιαπωνία και Ρωσία.

Τα πάντα είναι πιθανά πάνω σ’ ένα τρένο: ένα απολαυστικό γεύμα, η φλυαρία ενός άγνωστου συνταξιδιώτη, ένα φλερτ ή ένα γερό μεθύσι. Κάθε σταθμός και άλλη ιστορία, αλλά κυρίως άλλοι επιβάτες. Από τον Ντάφιλ, έναν ηλικιωμένο Βρετανό που κατευθυνόταν στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος έχανε διαρκώς την ανταπόκριση του τρένου του, ως τον Σαδίκ, έναν παράξενο Τούρκο εκατομμυριούχο που ταξίδευε για Αυστραλία. Τέσσερα πυκνογραμμένα σημειωματάρια είναι το ενθύμιο αυτής της μαραθώνιας διαδρομής. Τέσσερα σημειωματάρια, ο κύκλος ενός ταξιδιού που κλείνει.