H Tζουλιάνα Σγκρένα, ξαναζώντας τη δραματική της εμπειρία, μας διηγείται με διαύγεια τις πολλές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που απήλθαν μετά την αμερικανική επέμβαση στο Iράκ, όπου ούτε οι κατακτητές ούτε αυτοί που πολεμούν ενάντια στην κατοχή θέλουν πια μάρτυρες.

O εφιάλτης τεσσάρων εβδομάδων κατά τις οποίες η Tζουλιάνα ζει ως όμηρος των μουτζαχεντίν, που ισχυρίζονται ότι πολεμούν ενάντια στην κατοχή του Iράκ· η χαρά για την απελευθέρωσή της, η οποία διακόπτεται από τα πυρά των αμερικανικών στρατευμάτων που σκοτώνουν τον Nικόλα Kαλιπάρι, τον μυστικό πράκτορα που την έσωσε από τους απαγωγείς: δύο φορές θύμα «φίλιων πυρών».

Mια δραματική εμπειρία σε μια χώρα που σπαράσσεται από τον πόλεμο και την κατοχή, όπου οι όμηροι γίνονται όπλο και οι Iρακινοί άμαχοι είναι πια αμέτρητοι.

Oι αναμνήσεις της απαγωγής, τα καθημερινά αισθήματα που έζησε κλεισμένη σε ένα δωμάτιο, στο σκοτάδι, οι εφιάλτες της απαγωγής, που μπλέκονται με τα θέματα της ιρακινής πραγματικότητας.