Από τη δεκαετία του '70, που ο Marc Ferro έθεσε πρώτος το θέμα των σχέσεων του κινηματογράφου με την Ιστορία, οι θεωρητικές αναλύσεις, όπως και οι απόψεις γύρω από αυτές τις σχέσεις, έχουν λάβει μεγάλες διαστάσεις. Οι κύριες κατευθύνσεις όλης αυτής της ζύμωσης μπορούν να προσδιοριστούν χωρίζοντας το κινηματογραφικό υλικό (επίκαιρο, ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας) σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
Ο κινηματογράφος ως ιστορικό τεκμήριο, ή καλύτερα ως «οπτική γωνία», αναφορικά με τους τρόπους που μία κοινωνία, σε μία συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, «σκέπτεται το παρόν της».
Ο κινηματογράφος, με ταινίες που έχουν «ιστορικό περιεχόμενο», ως τεκμήριο ή καλύτερα ως ένα είδος δείγματος του τρόπου με τον οποίο μία κοινωνία «σκέπτεται το παρελθόν της».

Αντικείμενο του παρόντος βιβλίου είναι η αναλυτική προσέγγιση των κινηματογραφικών επικαίρων της περιόδου 1895-1940 σε μία προσπάθεια κινηματογραφικής ανάγνωσης της Ιστορίας και συγχρόνως ιστορικής ανάγνωσης του κινηματογράφου.