Η Ούλλα-Κάριν Λίντκβιστ είχε έναν ευτυχισμένο γάμο, τέσσερα αξιολάτρευτα παιδιά και μια επιτυχημένη σταδιοδρομία ως εκφωνήτρια ειδήσεων. Όλα αυτά άλλαξαν όταν, καθώς πλησίαζε τα πενήντα, άρχισε να παρατηρεί ότι έχανε σταδιακά τις δυνάμεις της και αισθανόταν περίεργα μουδιάσματα στα χέρια. Πολύ γρήγορα, η διάγνωση πρόβαλε τρομερή: είχε προσβληθεί από την ασθένεια ALS, γνωστή επίσης και ως νόσος Λου Γκέρινγκ. Καθώς συνειδητοποιούσε την ασθένεια της, ξεκίνησε να γράφει ημερολόγιο, μιλώντας για τη λαβωμένη υγεία της.

Έχοντας να αντιμετωπίσει αυτή την ανίατη, εκφυλιστική ασθένεια, η Ούλλα συνέχισε να καταγράφει τη ζωή της, όχι μόνο για χάρη των παιδιών της, αλλά και για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο θάνατο της. Μέσα από την απίστευτα οδυνηρή και διάχυτη αποδυνάμωση της, η θαρρετή αφήγηση της Ούλλα μας θυμίζει πόσο πολύτιμη είναι στ' αλήθεια η ζωή. Το κουράγιο της κατά τις τελευταίες της μέρες είναι ολοφάνερο στον ανοιχτό και διαυγή λόγο της.