Η εσωτερική διαδρομή μιας νέας γυναίκας στο χρόνο: στο παρελθόν, αναζητώντας μια εξήγηση για την αναπάντεχη αυτοκτονία του πατέρα της, στο παρόν, προσπαθώντας να απαλύνει την αγωνία για τη σχέση της.

Η Γκριζέλντα, γυναίκα ανήσυχη και ευαίσθητη, ζει ένα βασανιστικό παρόν και αναζητά ερμηνείες για την αναπάντεχη αυτοκτονία του πατέρα της, αλλά και για την ερωτική της ταυτότητα.

Η αναζήτηση της συνειδητότητας θα την οδηγήσει σε αναδρομή στο παρελθόν, όπου θα πρέπει να ανασύρει, από τη σιωπή και το σκοτάδι της «οικογενειακής ευτυχίας», την αλήθεια. Την αλήθεια για τους εφιάλτες του πατέρα της -αιμαλώτου πολέμου- που στοίχειωναν και τις δικές της νύχτες, για την περίεργη συμπάθειά του για το αδύναμο γειτονόπουλό της και τη δική της σαδιστική συμπεριφορά απέναντί του, την αλήθεια για τις συζητήσεις που γίνονταν πάντα πίσω από την πλάτη της, την αλήθεια για τις δικές της ενοχές.

Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και βαθιά ανθρώπινο το βιβλίο αυτό αποτελεί το ψυχογράφημα μιας γυναίκας στην επώδυνη αλλά συνάμα απελευθερωτική πορεία της προς την ουσιαστική ενηλικίωση και τη συμφιλίωση με το παρελθόν.

«Η Γκλάιστερ ξέρει πολύ καλά να αφηγείται. Πηγαινοέρχεται με άνεση στο χρόνο, χωρίς να χάνει το νήμα της ιστορίας της.»
Ελευθεροτυπία (12 Αυγούστου 2001)

«Η Γκλάιστερ συνθέτει στα μυθιστορήματά της ολοκληρωμένους χαρακτήρες, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στο σκοτάδι της καθημερινότητας, ενώ κυριευμένοι από τις εμμονές τους απομακρύνονται από τον έτερο και περιθωριοποιούνται.»
Διαβάζω (Νοέμβριος 2001)

«Πνευματώδες, χιουμοριστικό, παθιασμένο, με σασπένς.»
The Times (Ιανουάριος 2000)