Ο Σον Κόρτνεϊ δεν θα ξεχνούσε ποτέ εκείνη τη μέρα. Ο πατέρας του, φεύγοντας, τους είχε συμβουλέψει να είναι φρόνιμοι. Είχε προειδοποιήσει τον ίδιο να μην ξαναδοκιμάσει ν' ανέβει σ' εκείνο το πανύψηλο δέντρο, και τον Γκάρικ, τον αδερφό του, να μην ξανακάνει πειράματα με το μπαρούτι. «Πάντως, για το όπλο δε μας είπε τίποτα», ψιθύρισε ο Σον μόλις έφυγε ο πατέρας τους. «'Aρα μπορούμε να το πάρουμε». Πήραν λοιπόν το δίκαννο και πήγαν για κυνήγι. Ούτε που φαντάζονταν τι είδους συνέπειες θα είχε αυτό...

Από τότε είχαν αλλάξει πολλά. Φυλετικές ταραχές, η εισβολή των Ζουλού, ο θάνατος των γονιών τους... Κι ύστερα, αυτή η απρόσμενη έχθρα ανάμεσά τους. Ο Σον αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα πάντα για ν' αποφύγει τη σύγκρουση με τον αδερφό του. Έδωσε μάχες στη ματωμένη άμμο της Ισαντλβάνα και στα ηρωικά οχυρώματα του Ρορκ'ς Ντριφτ, ρίχτηκε στην περιπέτεια της χρυσοθηρίας, αντιμετώπισε τους κινδύνους της ζούγκλας... Οπλισμένος με την ατσάλινη θέλησή του, στάθηκε αντιμέτωπος με τη μοίρα, αποφασισμένος να κάνει ένα άπιαστο όνειρο πραγματικότητα...