Η Ελλάδα ως έννοια, ως εικόνα και ως πραγματικότητα στάθηκε για τον Λήβι και το πεδίο μιας προσωπικής αναστάτωσης και αυτογνωσίας, που σημάδεψε τη ζωή του έκτοτε. Όμως, η σχέση του Λήβι με την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, όπως κάθε σχέση καρδιάς, είχε και το μερίδιο του πόνου και της δοκιμασίας. Μια δοκιμασία που κορυφώθηκε κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μια κι αυτή ήταν μια ιστορική στιγμή που εκπροσωπούσε για τον Λήβι, όπως και για τόσους άλλους ανθρώπους, ακριβώς το αντίθετο από ό,τι αγαπούσε και θαύμαζε στην Ελλάδα.