Η βιοτική πραγματικότητα δείχνει τάση διευρύνσεως της αρχής του διαλυτού του γάμου στην πράξη -με την αύξηση του αριθμού των διαζυγίων. Η τάση υπέρ της διατηρήσεως του γάμου είχε απήχηση στο αρχικό δίκαιο του Αστικού Κώδικα, στο οποίο προβλέπονταν αυστηρότερες προϋποθέσεις για τη λύση του γάμου με διαζύγιο- με συνέπεια και τη δημιουργία του κοινωνικού φαινομένου των λεγόμενων «νεκρών γάμων». Αρχικά με το ν. 868/1979 (που καθιέρωνε την εξαετή διάσταση των συζύγων ως λόγο διαζυγίου) και λίγο αργότερα με το ν. 1329/1983 μεταρρυθμίστηκε το δίκαιο του διαζυγίου, έγινε ελευθεριότερο και προσαρμόσθηκε προς τις ανάγκες της κοινωνικής πραγματικότητας.

Στο παρόν γίνεται προσπάθεια να καταστεί -στο μέτρο του δυνατού- γνωστό στον μη ειδικό πολίτη το δίκαιο του διαζυγίου, σύμφωνα με τους στόχους της «ΕΚΛΑΪΚΕΥΜΕΝΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ».