"Είμαι ερωτευμένος με την Ήβλυν Κόττον εικοσιτέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες παρά οχτώ μέρες. Έχουμε κάνει έρωτα δύο φορές. Η πρώτη ΄ταν πριν από εικοσιτρία χρόνια. Η δεύτερη ήταν χθες."

Τι συνέβη ανάμεσα σ' αυτές τις δύο σημαντικές χρονολογίες ; Αυτό μόνο ένας άνθρωπος το ξέρει· ο αφανής και ανώνυμος που έγραψε αυτές τις αράδες, ο έμπιστός της, ένας απ' αυτούς που την αγάπησαν. 'Ανδρες, η Ήβλυν Κόττον, είχε πολλούς. Ο πρώτος τής έκανε ένα παιδί, οι άλλοι δεν την αγάπησαν πραγματικά ή ζούσαν απομυζώντας την. Αυτή, η διάσημη συγραφέας, η μαχητική φεμινιστρία, δεν καταφέρνει να ξεκαθαρίσει τις σχέσεις της και να μεταφέρει στην καθημερινή της ζωή αυτά που με τόσο πάθος και πειστικότητα υποστηρίζει στα βιβλία της. Πού βρίσκονται τα όρια ανάμεσα στον έρωτα, τη σύμβαση και την ψύχωση;

Το βιβλίο είναι επίσης το χρονικό ενός ανολοκλήρωτου έρωτα με φόντο το καλλιτεχνικό Λονδίνο του τέλους της δεκαετίας του '60 με την απελευθέρωση των ηθών και των ιδεών, του '70 με τη μελαγχολία της οπισθοδρόμησης στο όνειρο και του '80 με την Αγγλία της Θάτσερ και τα νέα υπολογιστικά ήθη, όπου με ειρωνεία και αυτοσαρκασμό παρελαύνουν συγγραφείς, καλλιτέχνες, γκαλερί, εκδότες και καθηγητές, το φεμινιστικό κίνημα και οι έρωτες μιας γενιάς.