Τον 19ο αιώνα, το βασίλειο της Δαχομέης ήταν μια μαύρη Σπάρτη, στριμωγμένη ανάμεσα στις φυλακές Γιορούμπα της σημερινής Νιγηρίας και τις φυλές Ίουι του Τογκό. Οι βασιλιάδες του χάραζαν τα μέτωπά τους με νύχια θηρίων και κρατούσαν από το σόι μιας πριγκίπισσας από το 'Αντζα-Τάντο και μιας αρσενικής λεοπάρδαλης που την αποπλάνησε κάπου στις όχθες του ποταμού Μόνο. Οι υπήκοοί τους τους ονόμαζαν ''νταντά'', που σημαίνει πατέρας στη διάλεκτο Φον. Τα πιο πολεμόχαρα τάγματά τους ήταν γυναικεία. Και μόνη πηγή εισοδήματός τους ήταν το εμπόριο των πιο αδυνάτων γειτόνων τους.