Ο Αισχύλος είναι ένας μεγάλος ποιητής που βρίσκεται στην αρχή της μορφοποίησης της αρχαίας ελληνικής δραματικής ποίησης. Στα έργα του θίγονται ποικίλα θέματα: κοινωνικά, ποιητικά, μεταφυσικά. Όλα τα έργα του δίνονται με στέρεη δομή και με λυρικές εξάρσεις. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται επτά τραγωδίες: Πέρσαι, Επτά επί Θήβας, Ικέτιδες, Προμηθεύς δεσμώτης, Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες-τα τρία τελευταία (με κοινό τίτλο Ορέστεια) αποτελούν τη μόνη σωζόμενη τριλογία δραματικών έργων.