Στο παρόν βιβλίο 14 έλληνες εικαστικοί της λεγόμενης "νεότερης γενιάς" καταθέτουν την άποψή τους για τη διευρυμένη πια φύση των πλαστικών τεχνών )ζωγραφική, γλυπτική, περφόρμανς, video-art, νέα μέσα, κ.λ.π.) και συνάμα τοποθετούνται κριτικά απέναντι σε ζητήματα που αφορούν τη σχέση του έργου τους με μια σειρά από έννοιες που σχετίζονται με τη σύγχρονη τέχνη, όπως είναι η παγκοσμιοποίηση, η πολυπολιτισμικότητα, ο εκσυχγρονισμός, η ψυχαγωγία, η διαφήμιση, η ταυτότητα, η παράδοση, η εμπορευματοποίηση, το postproduction, η αισθητική των σχέσεων, η πολιτική και η νέο-εννοιολογική τέχνη, το χιούμορ, το παιχνίδι, η μουσική, το εφήμερο, η χειρωναξία, η μαρτυρία, ο εκτοπισμός, κ.λ.π.