Η ριζική αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το 2003 που συνεχίσθηκε και το 2004, δημιούργησε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο μέτρων, διαφορετικές προοπτικές για τα γεωργικά προϊόντα, για τα γεωργικά εισοδήματα και για την αγροτική ανάπτυξη. Η στροφή αυτή χρειάζεται κατά πρώτο λόγο να διερευνηθεί, ώστε να εκτιμηθεί η σημασία της, που συνδέεται τόσο με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και με τη διαρκή απελευθέρωση των παγκόσμιων αγορών οι οποίες υπάγονται στους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Οι τρεις συγγραφείς του βιβλίου "Αγροτική Πολιτική", καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, παρουσιάζουν, με επαγωγικό τρόπο, τόσο τη θεωρητική ανάλυση των διαφόρων μέτρων αγροτικής πολιτικής όσο και τις πρόσφατες εξελίξεις στους θεσμούς, στις Κοινές Οργανώσεις Αγοράς των γεωργικών προϊόντων και στα μέτρα διαρθρωτικής μεταβολής και αγροτικής ανάπτυξης.

Πέρα από την ενδελεχή εξέταση της αγροτικής πολιτικής όπως αυτή εκφράζεται τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καινοτομία του βιβλίου συνιστά η αναφορά σε ένα "θέμα ειδικού ενδιαφέροντος", σχεδόν για κάθε κατηγορία αγροτικών προϊόντων, η οποία βοηθά τον αναγνώστη στην κατανόηση της αγροτικής πολιτικής μέσα από την εξοικείωση με παραδείγματα από την πραγματική οικονομία. Τα περιεχόμενα του βιβλίου εμπλουτίζονται και με θεσμούς και πολιτικές που δεν ρυθμίζονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως είναι η αγροτική ιδιοκτησία, η αγροτική πίστη και η ασφάλιση της γεωργικής παραγωγής, ώστε να καλύπτονται οι περισσότερες από τις πολλές πτυχές της αγροτικής πολιτικής που ισχύει στη χώρα.

Το βιβλίο είναι γραμμένο με εύληπτο τρόπο, ώστε να είναι εύχρηστο για ένα ευρύτερο κοινό και όχι μόνο για τους ειδικούς επιστήμονες, χωρίς όμως να θυσιάζεται η αξιοπιστία του περιεχομένου. Στόχος του είναι να ενημερώσει και να δώσει τη δυνατότητα στον μελετητή να προχωρήσει στις δικές του αξιολογικές κρίσεις.

Πρόκειται για ένα απόλυτα επίκαιρο βιβλίο, καθώς η αγροτική πολιτική που εφαρμόζεται κάθε φορά επηρεάζει όλες τις κοινωνικές ομάδες, αγρότες, καταναλωτές και φορολογούμενους και παράλληλα όλους σχεδόν τους τομείς της οικονομίας. Ειδικότερα για την Ελλάδα, τη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 25 με μεγάλο ποσοστό απασχόλησης στο γεωργικό τομέα, η εφαρμοζόμενη αγροτική πολιτική έχει σημασία πολύ ευρύτερη από τις περισσότερες χώρες της Ένωσης. Οι διασυνδέσεις της γεωργίας με τους άλλους τομείς της οικονομίας, επιβάλλουν αυξημένο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο της πολιτικής αυτής στην αναζήτηση των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας.