Η παρούσα μελέτη που αναφέρεται στους εφήβους, δεν έχει σκοπό να αλλάξει τις μεθόδους αγωγής των οικογενειών που έχουν επιτύχει στο έργο τους και ανέδειξαν λαμπρά παιδιά. Δυστυχώς όμως οι οικογένειες αυτές δεν είναι πολλές. Οι περισσότεροι Έλληνες γονείς και αρκετοί εκπαιδευτικοί έχουν μεγάλη άγνοια των προβλημάτων της αγωγής των σημερινών εφήβων και γι' αυτό σε πολλά σπίτια και σχολεία δεν βασιλεύει η ειρήνη και η χαρά.

Η παρούσα μελέτη προσπαθεί να βρει και να καταγράψει το μέτρο, τη χρυσή γραμμή με τη βοήθεια των επιστημών της αγωγής, που είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ο γράφων σε δύο χώρες της Ευρώπης, κυρίως όμως με τη βοήθεια των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, που διέθεταν μαζί με τη σοφία και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.