ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Λιθουανία, 1863. Παραμονές της ρώσικης εισβολής και κατοχής. Στην οικογένεια των Μεϊζίς ο παππούς, πρόσωπο αγαπημένο, η προσωποποίηση του σεβασμού στις παραδόσεις και την προγονική γη, πεθαίνει. Καθώς η ιστορία ξετυλίγεται σε μια ατμόσφαιρα ονειρική, ο ήρωας βρίσκεται απροσδόκητα μπροστά σε μια νέα αναζήτηση της ταυτότητάς του ενώ η πατρίδα του χάνει τη δική της ταυτότητα. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα με ύφος γλαφυρό, που ξαφνιάζει ευχάριστα τον αναγνώστη μέχρι το τέλος. ‘Εργο με ιστορικές προεκτάσεις και ενδιαφέρουσα ιστορία, ένα θαυμάσιο δείγμα της λιθουανικής λογοτεχνίας.

Ο Σολιούς Κοντροτάς γράφει βουτώντας την πένα του στη νοσταλγία. Γράφει το χρονικό μιας μεγάλης οικογένειας, όμως μαζί γράφει με πάθος για τη Λιθουανία, για το λαό της, τους μύθους του και το βαθύ δεσμό που τον ενώνει με τη γη και τις ρίζες του. Ακολουθεί την ιστορία του τόπου μέσα από τις γενιές, τη μία μετά την άλλη. Μέσα από σχέσεις ερωτικές, μάχες που χάθηκαν, αλλά και γάμους και χαρούμενες γιορτές, τραγωδίες όπως η απαγωγή της νύφης από τον ερωτευμένο άρχοντα της περιοχής, αποκαλύπτεται ένας κόσμος ολόκληρος που δεν υπάρχει πια μα που έχει αφήσει ολοκάθαρα το σημάδι του και τη μυρωδιά του στις ψυχές των Λιθουανών.

Μέσα από ένα υπέροχο αμυδρό ημίφως, οι ήρωες περνούν από τη μια ηλικία στην άλλη ενώ ο κύκλος σιγά σιγά κλείνει, ένας μεγάλος αόρατος κύκλος, και γίνεται ολοένα και περισσότερο φανερή μια αιώνια αλήθεια. Η ανάγκη του ανθρώπου για αγάπη.