Η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα έχει χαρακτηριστεί από βαθιά αστάθεια. Πρωταρχικό ρόλο στην έλλειψη σταθερότητας έχουν παίξει οι μηχανισμοί του χρήματος και της χρηματοδότησης. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων χωρών δεν έχουν καταφέρει να απαλείψουν την αστάθεια, παρότι έχουν υιοθετήσει σειρά οικονομικών πολιτικών. Συχνά οι παρεμβάσεις τους είχαν αντίθετο αποτέλεσμα.

Το βιβλίο αυτό διατείνεται ότι η νομισματική και χρηματοπιστωτική αστάθεια έχει τις ρίζες της στην καπιταλιστική παραγωγή και το εμπόριο, όπως επίσης και στους μηχανισμούς του χρήματος και της χρηματοδότησης. Ως εκ τούτου, κανένας συνδυασμός οικονομικών πολιτικών δεν μπορεί να την απαλείψει πλήρως. Μπορεί όμως να την απαλύνει, όπως και να την επιδεινώσει. Για να τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός αυτός, αναλύονται η ιστορική και η λογική προέλευση του χρήματος, ο σχηματισμός του τοκοφόρου κεφαλαίου, η αυτόνομη εμφάνιση του καπιταλιστικού πιστωτικού συστήματος, η διαδικασία των καπιταλιστικών κρίσεων, καθώς και η φύση και οι λειτουργίες των κεντρικών τραπεζών. Ακόμη, εξετάζονται κριτικά οι κύριες θεωρητικές προσεγγίσεις του χρήματος και της χρηματοδότησης, που περιλαμβάνουν την κλασική πολιτική οικονομία, τον μαρξισμό, τον κεϊνσιανισμό, τον μετα-κεϊνσιανισμό και τον μονεταρισμό. Το βιβλίο συμβάλλει στη σύγχρονη ριζοσπαστική πολιτική οικονομία, αντλώντας τα επιχειρήματά του από τον ιαπωνικό μαρξισμό και την αγγλοσαξονική μαρξιστική παράδοση.