Κατά έναν τρόπο περισσότερο πολύπλοκο αλλά ουσιαστικά δημιουργικό, ο σχιζοφρενικός ασθενής αντιπροσωπεύει για τον κινηματογράφο μια συγκεκριμένη οντότητα που ενίοτε λειτουργεί ως φαινομενολογική και ψυχαναλυτική εξερεύνηση της διανοητικής δραστηριότητας, μέσα απ' την οποία αναπαράγεται υψηλή έκφραση συναισθημάτων με την ίδια έμφαση και τον ίδιο τόνο που συνίστατο στους ανθρώπους που πάσχουν από τη νόσο.

Καθώς η σχιζοφρένεια είναι ασθένεια που εξελίσσεται σταδιακά, η εκδήλωση των ψυχωτικών επεισοδίων γίνεται με πολλούς τρόπους από τους οποίους συνήθως ο κινηματογράφος επιλέγει τους πιο ακραίους. Μερικές φορές, οι παραληρητικές ιδέες δίωξης είναι εξαιρετικά παράξενες ή αναίτια αποσπασματικές, ενώ οι φωνές και τα οράματα που ακούν και βλέπουν αντίστοιχα οι χαρακτήρες της οθόνης δεν είναι ακριβώς φανταστικές αλλά υποκειμενικά πραγματικές, δηλαδή δεν υφίστανται στον φυσιολογικό κόσμο, όμως είναι γεγονότα αναμφισβήτητα για τον δικό τους κόσμο. Οι ήρωες σχεδόν ποτέ δεν είναι ευτυχείς εφόσον βιώνουν βασανιστικά οράματα, αρνητικές σκέψεις, ενοχές, μανία καταδίωξης ή απαισιοδοξία και αυτοτιμωρία.

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου επιλέξαμε και αναλύουμε τις πιο χαρακτηριστικές παραγωγές του παγκόσμιου κινηματογράφου που έχουν ως κύριο θέμα τη σχιζοφρένεια ή παρουσιάζουν χαρακτήρες με σχιζοφρενικές διαταραχές. Είναι κατανοητό πως λόγω της πολυπλοκότητας της ασθένειας, οι ταινίες που επιχείρησαν να περιγράψουν αυτή την ιδιαίτερα περίπλοκη κατάσταση είναι ελάχιστες.

Η πιο χρόνια και σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για λίγους αλλά αξιόλογους δημιουργούς της μεγάλης οθόνης που αντιμετώπισαν το συγκεκριμένο θέμα με απλό τρόπο αλλά με πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση και σοβαρότητα. Επιχειρούμε με την πρέπουσα προσοχή που αρμόζει, μια κάθοδο στα πιο σκοτεινά κομμάτια του ανθρώπινου μυαλού.