Με γράψιμο ζωντανό, με χιούμορ ανατρεπτικό, με το χάρισμα της μεταδοτικότητας και της εκλαΐκευσης (χωρίς φύρα της ουσίας), αλλά κυρίως επειδή ο αφηγητής στέκεται σε ένα σημείο από όπου απέχει εξίσου από τους ποικιλώνυμους θρησκευτικούς και λοιπούς δογματισμούς, επιτυγχάνει τη νηφάλια, απομυθοποιητική και πολυπρισματική καταγραφή του αραβικού φαινομένου.

Ταυτόχρονα, με τη διεισδυτική κατάδυση στις βαθιές πολιτισμικές και θρησκευτικές δομές των Αράβων, προσφέρει στον αναγνώστη ένα ανέλπιστο εγχειρίδιο όχι μόνο ετερογνωσίας αλλά και αυτογνωσίας μαζί, καθώς καθιστά ευδιάκριτες τις εσωτερικές στιβάδες απ' όπου αντλούν καταγωγή οι ποικίλες μεταφυσικές αναζητήσεις των πιο «διαφορετικών» πολιτισμών.