ΤΟΜΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το δίτομο έργο διερευνά τη σχέση μεταξύ αστυνομικού και εγκληματικού φαινομένου στην Ελλάδα σε σύγκριση και με την αντίστοιχη εμπειρία στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης, από το 1833 έως τις μέρες μας. Ειδικότερα, εξετάζονται οι όροι αναπαραγωγής της ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης σε σχέση με τις λειτουργίες και την εξέλιξη του αστυνομικού συστήματος σε μία χώρα του περιφερειακού καπιταλισμού, όπως η Ελλάδα και επιχειρείται η διερεύνηση της κατά περίπτωση επίδρασης στο ελληνικό σύστημα αντεγκληματικής πολιτικής των πολιτικών ελέγχου του εγκλήματος, που υιοθετήθηκαν σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Το αστυνομικό φαινόμενο και το εγκληματικό ζήτημα προσεγγίζονται ως παράπλευρες συνέπειες γενικότερων εξελίξεων και μεταβολών που έχουν σχέση με πτυχές της νεωτερικότητας και συγκεκριμένα με την ανάπτυξη και τους μετασχηματισμούς της καπιταλιστικής οικονομίας και τη δημιουργία και εξέλιξη του Κράτους-Έθνους. Λαμβάνονται υπόψη οι διεθνείς εξελίξεις σε ότι αφορά τα ζητήματα ασφάλειας αλλά και οι εσωτερικές-εθνικές ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν και προσδιορίζουν το ελληνικό σύστημα τυπικού κοινωνικού ελέγχου. Το έργο αντίθετα με τις παραδοσιακές θεωρήσεις του εγκληματικού φαινομένου επιχειρεί μια κριτική προσέγγιση των παραμέτρων που επηρεάζουν την αντεγκληματική πολιτική και τοποθετεί στο πεδίο έρευνάς του παράγοντες όπως η λειτουργία του ελληνικού πολιτικού συστήματος, οι σχέσεις εξουσιαστών-εξουσιαζομένων, οι δομικές μεταβολές που ιστορικά καθόρισαν την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρείται η συστηματική ανάλυση των συνθηκών εγκληματοποίησης σε κάθε ιστορική περίοδο, οι συνέπειές τους στην εξέλιξη και την λειτουργία του αστυνομικού συστήματος και της αντεγκληματικής πολιτικής και οι δευτερογενείς επιπτώσεις τους στην ανατροφοδότηση του εγκληματικού ζητήματος.

ΤΟΜΟΣ Β΄, ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (1940-1974), ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ, Η δεκαετία του '40: υπό το κράτος της βίας, Ι. Μια ανατρεπτική δεκαετία, ΙΙ. Η Κατοχή ως αντικείμενο της κοινωνιολογίας τυο εγκλήματος, ΙΙΙ. Περίοδος Α': Ανομία και καταστολή, IV. Αστυνομία και αστυνόμευση στην "Ελεύθερη Ελλάδα", V. Εγκληματίες της Κατοχής και τεχνοκρατία της βίας, VΙ. Περίοδος Β': Απελευθέρωση και πλαίσια κοινωνικού ελέγχου, VI. Περίοδος Γ': αστυνομία και αστυνόμευση 1946-1949, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, Αστυνομικό σύστημα, νόμος και τάξη μεταπολεμικά (1950-1974), Ι. Μεταπολεμικό κράτος και κοινωνικός έλεγχος, ΙΙ. Θεσμικό και παραθεσμικό σύστημα και Σώματα Ασφαλείας (1955-1974), ΙΙΙ. Εγκληματικότητα και κοινωνικός έλεγχος (1956-1968), IV. Δικτατορία και αστυνομικό κράτος (1967- 1974), ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ, Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ, Εισαγωγή : Η Μεταπολίτευση από την πλευρά της Εγκληματολογίας , ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ, Από τη δικτατορία στη Δημοκρατία, Ι. Η Δημοκρατία και το αστυνομικό σύστημα, ΙΙ. Κοινωνικός ριζοσπαστισμός και πρακτικές αστυνόμευσης, ΙΙΙ. Εγκληματικότητα : ένα ζήτημα για το μέλλον, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, Εγκληματικό ζήτημα και Κοινωνικός Έλεγχος στην κοινωνία της ελεύθερης αγοράς, Ι. Η Ελλάδα στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς, ΙΙ. Το αστυνομικό σύστημα: (1984-1994), ΙΙΙ. Η εγκληματικότητα, IV. Αντεγκληματική πολιτική και αστυνομία στο τέλος του 20ου αιώνα, V Μεταρρυθμίσεις και ανατροπές ( 1995-1999), ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ, Στην κοινωνία της διακινδύνευσης: πρόσω-ανάποδα, Ι. Προς μια κοινωνία ανεξέλεγκτων κινδύνων; Ι. Η Ελληνική Αστυνομία στον 21ο αιώνα : "άρωμα" από το παρελθόν;, IΙΙ. Πρόσω- Ανάποδα; ΙV. Το αστυνομικό έργο : η ασφάλεια τίνος;