Το έργο πρωτοπαίχτηκε το 1604 και ανήκει στις λεγόμενες <<μελαγχολικές κωμωδίες>> του Σαίξπηρ, γιατί έχει και πολλά δραματικά στοιχεία και ηθικοπλαστικά διδάγματα και κωμικές παρεμβάσεις αλλά και αίσιο τέλος. Βασικό θέμα του είναι η δολιότητα της κρατικής εξουσίας και η διαφθορά των ανθρώπων όταν αναλαμβάνουν δημόσιες θέσεις. Ο ’γγελος, επίτροπος του δούκα της Βιέννης, καταδικάζει σε θάνατο τον Κλαύδιο επειδή ατίμασε μια κοπέλα. Η Ισαβέλλα, αδελφή του Κλαύδιου, ικετεύει τον ’γγελο να του χαρίσει τη ζωή, όμως ο ’γγελος ζητάει για αντάλλαγμα να πλαγιάσει μαζί της. Με την παρέμβαση του δούκα της Βιέννης, το έργο οδηγείται σε αίσιο τέλος.

Η κωμωδία αυτή του Σαίξπηρ έχει συναρπαστική δομή και μια σειρά από σοβαρούς και φαιδρούς χαρακτήρες, με το καυτό της θέμα δε, παραμένει ως σήμερα επίκαιρη.

Και τα 37 θεατρικά έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Κέδρος, μια πετυχημένη σειρά που έχει αποδείξει την αξία της στη θεατρική εκδοτική παραγωγή της χώρας.