Στις παιδαγωγικές και κοινωνικές δυνατότητες ή λειτουργίες της θεατρικής τέχνης και στην κοινωνιολογική προσέγγιση της από σκηνής διδασκαλίας, επικεντρώνεται η μελέτη του Γ. Παπαδόπουλου.

Ως γεγονός που επιτελείται εντός του κοινωνικού χώρου, το Θέατρο ασκεί άμεσα ή έμμεσα έργο εκπολιτισμού ή κοινωνικοποίησης και εξαρτάται από τους επικοινωνιακούς κώδικες, τα ερμηνευτικά πρότυπα και τις πολιτιστικές σταθερές. Αποσκοπεί, τελικά, στην κάθαρση των παθών και των παθημάτων, των προϊόντων δηλαδή της "πραγματικής τραγωδίας" που προϋπάρχει της ποιοτικής.