Η δεκαετία του '60, που περικλείει το μεγαλύτερο μέρος των ταινιών του Παζολίνι, αποτελεί ίσως το πιο πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του κινηματογράφου των ανεξάρτητων δημιουργών, καθώς η γενική ελευθεριότητα απ' την οποία διαπνέεται, αφήνει ανοιχτούς δρόμους στην ουσιαστική σκέψη και την πρωτότυπη έκφραση.

Η οικονομική άνοδος της Ευρώπης, η μείωση της ανεργίας με τη βιομηχανική επέκταση και η χειραφέτηση της εργατικής τάξης που θα φέρει, δίνουν έναν αέρα ελευθερίας και ελπίδας στις μελλοντικές προοπτικές της κοινωνίας.