Η χρονογραφία αυτή συντάχθηκε αρχικώς από τον Γ. Π. Σαββίδη και τη Νανώ Χατζηδάκη, ως απαραίτητο συμπλήρωμα του δεύτερου τόμου των Ευρισκομένων (1966) του ποιητή. Στην Εισαγωγή επισημαίνεται ότι η εργασία εκείνη «είναι μια πρώτη απόπειρα κριτικής σύνοψης είτε παράθεσης όλων των δημοσιευμένων, κατ' αρχήν, στοιχείων που γνωρίζουμε για τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο του ποιητή. Με το επίθετο κριτική, εννοούμε πως δεν υιοθετήσαμε αβασάνιστα κάθε πληροφορία, οσοδήποτε αυθεντική και αν ήταν η πηγή της». Επίσης, διευκρινίζεται πως το Χρονολόγιο αυτό «είναι και ένας δείκτης του πλήθους των κενών ή σκοτεινών σημείων που υπάρχουν στην ιστορία του ανθρώπου, του δημόσιου υπάλληλου και του λογοτέχνη, από τα οποία το κυριότερο (αλλά διόλου το μόνο) είναι τα αίτια και η αφορμή της αυτοκτονίας του».

Η νέα έκδοση της Χρονογραφίας, που έγινε με τη συνεργασία της Μαριλίζας Μητσού, έχει διορθωθεί και εμπλουτιστεί με όσα νέα (ανέκδοτα ή άγνωστα) στοιχεία προέκυψαν από τα πορίσματα είκοσι ετών φιλολογικής έρευνας. Ποσοτικά, με μόνη εξαίρεση το έτος 1918, σχεδόν δεν υπάρχει σελίδα της πρώτης έκδοσης που να μην έχει υποστεί διορθώσεις ή προσθήκες. Ανάλογα ισχύουν και για την εικονογράφηση.

Τώρα που η Χρονογραφία εκδίδεται τελείως αυτόνομα, κρίθηκε πως θα ήταν ωφέλιμο να συμπεριλάβει κείμενα που άλλοτε είχαν βρεί περισσότερο ή λιγότερο ταιριαστή θέση στις Σημειώσεις των Ευρισκομένων. Εδώ, ορισμένα από αυτά απλώς μνημονεύονται στο κείμενο, και παρατίθενται ολόκληρα σε ένα από τα δύο Παραρτήματα. Έτσι, το Παράρτημα Ι περιλαμβάνει έξι δημοσιεύματα του Καρυωτάκη, πέντε από τα οποία ελάνθαναν ακόμη στα 1965-6. Αφετέρου, το Παράρτημα ΙΙ συγκεντρώνει δεκαεννέα κριτικές τρίτων για τα βιβλία του ποιητή (όλες γραμμένες όσο ζούσε), τρείς από τις οποίες έμεναν αθησαύριστες ώς σήμερα. Επιπλέον, για διευκόλυνση του αναγνώστη, συντάχθηκε αναλυτικό Ευρετήριο.