Οι λανθασμένες απαντήσεις των μαθητών είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στη μαθησιακή διαδικασία. Στη σύγχρονη Διδακτική, η αποτυχία περιγράφεται ως «ένδειξη μιας αντίφασης» και τα λάθη των μαθητών δεν θεωρούνται παθολογικές καταστάσεις, αλλά θετικές προϋποθέσεις για τη λύση ενός προβλήματος.

Από αυτήν την άποψη, το λάθος είναι ο μηχανισμός που παρακινεί το μαθητή σε δράση και τον οδηγεί από το λανθασμένο μοντέλο, που χρησιμοποίησε για τη λύση ενός προβλήματος, σε ένα άλλο που σχετίζεται περισσότερο με το πρόβλημα, ή στη σωστότερη χρήση του μοντέλου, που ανταποκρίνεται μεν στο πρόβλημα, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε σωστά. Ο ρόλος του λάθους μέσα απ' αυτήν την οπτική γωνία συνδέεται με την έννοια του «επιστημολογικού εμποδίου».