Η Έλλη, από φοιτήτρια ακόμη, είχε γίνει μια διάσημη συγγραφέας. Η ίδια πίστευε πως ο Χάρης ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της... Τον αγαπούσε και την αγαπούσε δυνατά και τρυφερά. Όταν, πριν τα τριάντα σου, έχεις μια πετυχημένη καριέρα και ένα ιδανικό άντρα για σύντροφο και μέλλοντα σύζυγο, τότε πρέπει να 'σαι πανευτυχής...
Όμως, "όλα σ' αυτόν τον κόσμο έχουν αρχή και τέλος.", υποστήριζε πάντα η Έλλη. Και έτσι κι έγινε... Μέσα σ' ένα βράδυ όλα άλλαξαν. Η ζωή φανέρωσε το κακό της πρόσωπο. 'Αλλαξαν όλα, τα χρώματα, οι ήχοι, οι ρυθμοί... Και, γύρω της, ένας κόσμος ολόκληρος έπαιζε τον καλό ή τον κακό του ρόλο σ' ένα "άλλο έργο".
Η Έλλη, όμως, πίστευε και κάτι άλλο: στη δικαίωση του καλού!
Έδωσε τον αγώνα της, για να δοθεί η δυνατότητα στους καλούς να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, όπως τους αξίζει...